Prolog

To wydarzenie miało miejsce kilkanaście lat temu. Był piękny, słoneczny dzień. Mała sześcioletnia dziewczynka szła z tatą przez park, kurczowo trzymając się jego ręki. Miała na imię Agnes. Gdy tylko zobaczyła plac zabaw, popatrzyła na tatę błagalnym wzrokiem.

-Tatusiu, mogę?

            Tata skinął głową, a ona pobiegła do piaskownicy z wielkim uśmiechem na twarzy. Bawiła się tam też złotowłosa dziewczynka, mniej więcej w wieku Agnes. Wyglądała jak laleczka. Miała bladoróżową cerę, a na jej ramiona opadały piękne złote loki. Nazywała się Alice.

            Po chwili do piaskownicy wbiegła też trzecia dziewczynka. Była bardzo niesforna i spontaniczna. Miała na imię Rose. Siadła na piasku między dziewczynkami i zapytała, czy chcą się z nią pobawić. Agnes i Alice uśmiechnęły się do niej i już po chwili razem lepiły babki z piasku.

            Dziś te dziewczyny mają 18 lat. Od tamtego dnia są najlepszymi przyjaciółkami. Mieszkają w Londynie i cieszą się życiem. Są singielkami i bardzo im z tym dobrze. Ale pewnego dnia ich życie odwraca się do góry nogami. Wszystko się zmienia. Może zacznijmy od początku.

-Alice! Gdzie ty jesteś do cholery?!- krzyczała Rose do swojego telefonu.

Dziewczyna wraz z Agnes czekała przed szkołą na trzecią koleżankę. Za 5 minut miał zacząć się apel, a Alice jak nie było tak nie ma.

-Przepraszam, korki.. Jestem już niedaleko..- powiedziała Alice

-To wysiądź z tego swojego autka i ruszaj na nogach księżniczko!- krzyknęła zdenerwowana Agnes

            Alice zrobiła tak, jak poleciła jej przyjaciółka. Wyskoczyła z auta i w swoich ulubionych szpilkach szybkim krokiem kierowała się do szkoły. Dotarła minutę przed rozpoczęciem apelu. Uściskała się z koleżankami i razem poszły na halę. Wszystkie rozsiadły się na ławce i czekały, aż pani dyrektor zacznie mówić.

-Drodzy uczniowie. Zebraliśmy się tu wszyscy, aby przywitać nowych uczniów szkoły..- mówiła dyrektorka

-Bosz! Kim oni są, żeby witać ich na apelu?- szepnęła pod nosem zdenerwowana Rose

-Oto oni!- krzyknęła dyrektorka

            Na scenę wbiegł zespół One Direction i wszystkie dziewczyny zaczęły piszczeć. Podbiegli do mikrofonów, przywitali się z całą społecznością uczniowską i zaczęli śpiewać swój hit- One Thing.

-Omg! Oni mają chodzić z nami do szkoły?! Tych pięciu angielskich Bieberów?! Dziewczyny, spadamy!- Agnes próbowała przekrzyczeć muzykę

            Przyjaciółki zgodnie wyszły z hali, tak jak i kilka innych osób. Skierowały się po książki. Najpierw miały matematykę, następnie fizykę, później Agnes miała kółko fotograficzne, Rose lekkoatletykę, a Alice krawiectwo.

            Potem dziewczyny spotkały się na stołówce. Każda wzięła to, na co miała ochotę i skierowały się do swojego ulubionego stolika. Właśnie przechodził koło stołu „elity szkolnej”. Od razu zauważyły, że dziś dołączyła do nich oczywiście sławna piątka przystojniaków. Nagle jeden z chłopaków zaczął na nie gwizdać.

-Hej laski, może się przysiądziecie?- powiedział ten sam chłopka w lokach.

-Po moim trupie..- odpowiedziały chórem dziewczyny i zaczęły udawać że wymiotują. Na końcu wybuchły dzikim śmiechem i poszły na swoje miejsce. Harry siedział zdezorientowany, a kumple zaczęli się z niego nabijać, że pierwsze laski w historii ignorują jego zaloty.

________

Dla wiecznie upominających się, czyli dla Oliwii i Weroniki ;))